یکی از مشکلات اساسی ساختمان های چند واحدی و مجتمع های مسی ، چگونگی تعیین پرداخت حق شارژ می باشد.
تعیین حق شارژ عادلانه بسیار مهم است و شاید ناخواسته حق الناسی به گردن شما که مدیر ساختمان هستید بیفتد بدون آنکه هیچ سود و بهره ای برای شما داشته باشد.
لازم بذکر است اگر سود بهره ای هم برای شما داشته باشد، حق الناس گناهی می باشد که راه توبه آن فقط با رضایت صاحب مال ضایع شده می باشد، پس سودی در آن نیست، چه برسد به آنکه برای دنیای دیگران، آخرت خود را خراب کنید!
پس بهتر است به خوبی و با دقت این مطلب را تا انتها بخوانید:
نکته مهم که در اکثر مواقع توسط مدریت ساختمان نادیده گرفته می شود!
در ساختمان دو نوع شارژ را تعریف می کنیم.
اول : شارژ ساختمان موارد مصرفی مثل آب ، برق ، گاز و تلفن مشترک آسانسور ، نظافت و سرایداری
دوم : شارژ ساختمان نگهداری ، تعمیرات و بیمه ساختمان
در بخش اول همه ساکنین مجتمع مم به پرداخت آن می باشند، اعم از مالک آپارتمان یا مستاجر، آنها نسبت به تعداد نفرات و متراژ و امتیاز یکی از واحدهای مجتمع می بایست شارژ خود را پرداخت نمایند.
در صورتی که گاز مشترک باشد نسبت به متراژ آپارتمان پرداخت قبض تقسیم می شود.
در صورتی که آب مشترک باشد نسبت به نفرات ساکن در هر آپارتمان تقسیم می شود.
البته این دو مورد می تواند بصورت ترکیبی از متراژ و نفرات هم تقسیم بندی شود.
برق مشترک ، تلفن مشترک آسانسور ، نظافت ، آب مشترک در ساختمان هایی که آب تفکیکی هم دارند و سرایداری بصورت مساوی بین همه آپارتمان ها تقسیم می شود و به نفرات و متراژ آپارتمان ها ارتباطی ندارد.
در بخش دوم فقط مالکین ساکن و غیر ساکن می بایست شارژ را پرداخت نمایند و هیچ ارتباطی به مستاجر ندارد.
تعمیرات ، ارتقاء ، بازسازی و بیمه ساختمان هیچ ارتباطی به مستاجر ندارد. حتی اگر تعمیرات در حد یک تعویض لامپ باشد.
حال با مطالعه مطالب بالا، شما می بایست دو نوع شارژ را ماهیانه دریافت نمایید.
برای اینکه در بخش دوم شارژ با مشکلاتی روبرو نشویم بهتر است یک شارژ ماهیانه ثابت در نظر بگیریم تا در موقع لزوم از صندوق برداشت نماییم.
مثلا مالکین ماهیانه ۳۰ هزار تومان بابت تعمیر، نگهداری و سایر موارد بخش دوم، شارژ پرداخت می نمایند، تا در صورت لزوم از آن برداشت شود.
